Aux Pays Bas ! ( deel 2)

Het voelde wel een beetje raar, ik was in Nederland maar ik kon tegen bijna niemand zeggen in Nederland was! Waarom niet? Paulien, Cynthia en ik hadden namelijk een plannetje bedacht! Zondag zouden onze vriendinnen sinterklaas gaan vieren, en omdat het wel jammer zou zijn dat Paulien ( die ook een tussenjaar in het buitenland doet) en ik daar niet bij konden zijn hadden we krap 2 weken vantevoren een mailtje gestuurd naar Cynthia of ze ons kon helpen om iedereen op een bepaalde datum bij elkaar te krijgen om sinterklaas te vieren. Als verassing zouden Paulien en ik dan als zwarte pieten hun verassen !
Vol van de spanning ( zou het wel lukken?!) hebben we gewacht op het antwoord van iedereen of ze konden. En wonder-boven-wonder kon iedereen nog ook! Snel nog vliegtickets geboekt, trein geregeld en ouders ingelicht dat we naar huis zouden komen voor een weekendje!

Zondagmiddag hebben we ons omgetoverd tot zwarte pietjes, die avond zou iedereen naar Cynthia komen.

 Vol spanning zaten we in de garage van Cynthia te wachten tot iedereen zou komen, we konden in de gaten houden of ze er al waren met de beveiligingscamera van haar vader. En ja hoor, eindelijk was iedereen er en onze actie kon beginnen! Zachtjes zijn we naar buiten geslopen, hebben we keihard op het raam gebonsd en zijn we weer terug de garage in gerend.

 Na even gewacht te hebben was het tijd voor stap twee, pepernoten naar binnen gooien! Deze missie was al iets moeilijker, we moesten namelijk stil op onze knieen naar het raam kruipen ( ik verloor onderweg al de helft van mijn pepernoten en we lagen al helemaal dubbel van het lachen), we moesten het raam van buiten open doen en daarna ook gelijk weer terug de garage in rennen. Héél langzaam hebben we het raampje open getrokken ( wat overigens niemand doorhad) en gooiden we een hoop pepernoten -inclusief de jutenzak- naar binnen!

Terugrennend naar de garage hoorden we ze binnen al allemaal gillen, de actie was dus blijkbaar goed gelukt! Nu was het tijd voor de laatste -en ook de moeilijkste- missie, stap 3 ! Stiekem hebben we een zak met kadootjes op de stoep gezet, aangebeld, zijn we de garage terug in gerent en via de achterdeur de huiskamer ingeslopen. Daar zaten we dan, met een zo serieus mogelijk gezicht (zodra je lacht word je sneller herkent) op de bank toen iedereen weer terug de huiskamer in kwam. Wat een shock dat er opeens 2 zwarte pieten op de bank zaten! Maar al snel werden we herkent door Cecile en had iedereen het door!

Natuurlijk super leuk iedereen weer te kunnen spreken en echt te kunnen zien , en niet alleen via skype!

In de garage met Cynthia, zonder haar hulp was het echt nooit gelukt!

Omdat we er nog steeds niet echt herkenbaar uitzagen hebben we de schmink er maar even af proberen te wassen ( wat zoals je ziet niet helemaal succesvol was). Na veel olijfolie, reigingsmelk en uiteindelijk handzeep zagen we er toch weer een beetje uit zoals de oude!

Al met al een superleuk weekend dus! Maandag weer teruggevlogen naar Carcasonne en weer verder met het franse leventje. Toen ik in Nederland was merkte ik pas echt wat ik allemaal miste en had ik echt nog geen zin om terug te gaan, maar zodra ik hier weer was raakte ik snel weer gewend en viel het allemaal wel mee. Ook stond me weer een leuk weekend te wachten, maar daarover morgen meer!

liefs,

Willemijn